Jæja, Danmörk

Þá er maður kominn heim frá Kaupmannahöfn. Fyrsta má nefna að ég er ógeðslega leiður yfir því að hafa ekki hitt Katrínu og Siggu. Reyndi að nálgast Katrínu í skólanum hennar og komst að því að Sigga hafði reynt að hitta mig á RUST rétt eftir að ég hafði farið heim (fór óvenju heim af því að ég byrjaði að drekka frekar snemma.) Í öðru lagi var heimferðin afar kostuleg. Ég drakk vín með Helgu og Elíasi og ég var orðin alveg ágætlega fullur í lok ferðar. Ég reyndi að starta klappstemmningu en enginn nema Helga vildi vera með. Í þriðja lagi verð ég að segja að þrátt fyrir að eiga afbragðsvini hér er Danmörk ávallt efst í hjarta mínu þá, að sjálfsögðu, mest út af kærustunni og hefði ég gjarnan vilja vera áfram þar núna. Ég elska samt Ísland og alla vini mína hér.

Svo var skemmtilegt að segja frá að ég gerði myndasögu áður en ég fór af stað, og ætlaði að leysa hana úr fjötrum sínum á Sunnudegi eins og ákveðið var. En þá komst ég ekki í tölvu fyrr en á mánudag. Enn skemmtilegra er svo að þessi hugmynd er frá smiðju Helga Rabns fyrir langa löngu síðan. Efast um að hann muni eftir þessu sjálfur. Myndasagan var upprunalega mun flóknari í söguþræði en hún endaði svona. Held jafnvel að við höfum verið á Pétur Ben tónleikum.