En ég gladdist mjög þegar Luis tilkynnti mér að nýjasta mynd filmklúbbsins yrði engin önnur en sú mynd, sneisafull af ást, gríni og uppvakningum. Og þrátt fyrir miklar væntingar varð ég ekki fyrir vonbrigðum. Hún skilaði af sér á öllum sviðum. Tókst jafnvel upp með að vera örlítið alvarleg þegar ákveðnar, ónefndar persónur deyja.
Mæli eindregið með henni. Og nei, myndin hér í þessari færslu tengist ekkert kvikmyndinni sem ég spjalla um. Þetta er bara ótrúlega sæt mynd af Heiðmari Mána, litla frænda, í snjónum á Íslandi.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli